Ο ΝΑΣΟΣ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ....

Σαν σήμερα έφυγε ο αδερφός μου, ο φίλος μου, ο διπλανός μου στην κερκίδα. Σαν σήμερα έφυγα εγώ.....

Η ταύτιση με τον Νάσο είναι μεγάλη γιατί έφυγε ένα κομμάτι του εαυτού μου, φύγαμε όλοι εμείς, που απο τύχη χρόνια τώρα δεν βρεθήκαμε στο λάθος σημείο στον λάθος χρόνο . Ο Νάσος δεν έπαιξε κορώνα γράμματα την ζωή του σε ένα προκαθορισμένο ραντεβού γνωρίζοντας το ρίσκο που παίρνει. Έτυχε να περνάει φορώντας τα διακριτικά της αγαπημένης του ομάδας απο μια δολοφονική ενέδρα. Όυτε ψαχνόταν, ούτε έκανε τόσα χιλιόμετρα από την Κύπρο για να αποδείξει την ανωτερότητα της χουλιγκανίστικής του ταυτότητας. Ταξίδεψε απλά για να δει τον Π.Α.Ο.Κ σε μια ξένη πόλη για αυτόν, χωρίς να γνωρίζει τις κακοτοπιές.

Δεν είμαι εδώ για να ηθικολογήσω υποκριτικά, όποιος θέλει με πλήρη συνείδηση των επιπτώσεων, κλείνει ραντεβού σε πάρκα, βουνά και λαγκάδια, συντεταγμένα και οργανωμένα να λύσει τις όποιες διαφορές του με τον αντίπαλο. Κανένα πρόβλημα, δεν είμαι ούτε το κράτος ούτε η μάνα τους για να τους προστατέψω. Είμαι της άποψης οτι ο καθένας έχει το δικαίωμα στην βλακεία από την στιγμή που αναλαμβάνει το κόστος.

Ο Νάσος όμως ήταν εσύ που διαβάζεις το κείμενο ...

Ο Νασος ήμουν εγώ που απλα πάω στο γηπεδο φορώντας ενα κασκόλ.....